Aan het eind van deze maand (april 2013) gaat bestuurslid van Stichting Qalisa, Jolanda van der Pas, met vier reisgenoten sterk én onze lokale man in Zuid-Afrika, Rudolf, voor een week naar Shewula in Swaziland.
Op het programma voor deze reis staat een aantal praktische activiteiten, zoals een waterkering afmaken waar we in september (!) al mee begonnen waren. Eén ding hebben wij wel geleerd: je moet je aanpassen aan het Afrikaanse ritme. Dat betekent in slow motion gaan en accepteren dat het tempo daar toch echt anders is dan het snelle leven hier. Altijd weer een uitdaging, maar als het lukt geeft het veel plezier! Verder zal een inventarisatie worden gemaakt van het aantal reeds aanwezige zonnepanelen en waterpompen (overblijfselen van goedbedoelde hulpacties, maar die hebben weinig zin als de mensen zelf niet weten hoe het werkt…) en de mogelijkheden voor een irrigatiesysteem.
Ook het opknappen en onderhouden van de rondavels van het Mountain Camp zal verder gaan. Daarnaast worden de schooltuintjes uitgebreid en zal geprobeerd worden een koppeling te maken met het lesrooster van de kinderen, zodat de tuintjes onder schooltijd worden bijgehouden. Altijd leerzaam. Rudolf heeft al voorbereidingen getroffen om de kids het principe van het zg. “square meter gardening” te leren. Ook nuttig voor Nederlanders, gezien de beperkte ruimte waar wij hier over beschikken ;-) Omdat de Sangoma (medicijnman) aangaf geïnteresseerd te zijn in verschillende moeilijk vindbare medicinale planten, zullen ook die planten worden geplant in de schooltuintjes.
In een week kan een hoop worden gedaan, dus samen met het hoofd van de school voor weeskinderen zullen lessen in Engels, Swati en wiskunde worden voorbereid. Aan de hand van voelen, ruiken en doen (met onder andere de inzet van het parachutespel) zal worden getoond dat spelenderwijs leren een mooie manier is om onderwijs te geven. Jolanda heeft ook nog lesmateriaal voor een workshop anatomie in de kliniek van Shewula.
Na een ongetwijfeld enerverende week in Swaziland gaat het reisgezelschap door naar Ithemba in Port-Elizabeth. De activiteiten daar staan vooral in het teken van zelfstandigheid, continuïteit van schoolgelden en vervoer, en hopelijk kan Jolanda meer inzicht krijgen wat er nodig is om daar een ‘special teacher’ te laten werken. Dan moet je denken aan bijvoorbeeld een ergotherapeut om de kinderen motoriek e.d. aan te leren door middel van oefeningen.
Dit soort dingen gebeuren er dus met de verworven gelden. Niets wordt zomaar weggegeven – er moet altijd een goede reden zijn en uitgangspunt is steeds om de mensen er zelf bij te betrekken, zodat zij het op een dag zelf kunnen doen.